اقتصاد جهان با افزایش رکود تورمی مواجه است چرا که افزایش قیمت انرژی و کالاها باعث افزایش نرخ تورم و کند شدن روند بهبود اقتصادی پس از رکود ناشی از کرونا میشود.
قیمت نفت برای اولین بار در سه سال گذشته به بیش از 80 دلار در هر بشکه رسید و شاخص کالای بلومبرگ به بالاترین سطح در یک دهه گذشته رسید.
قیمت مواد غذایی نیز در حال افزایش است که بخشی از آن به دلیل مشکلات کشاورزی در برزیل ایجاد شده است و شاخص معیار سازمان ملل متحد در 12 ماه گذشته 33 درصد افزایش یافته است.
افزایش هزینهها برای خانوارها و شرکتها در حال ضربه زدن به اعتماد (مصرف کننده) است در حالی که تورم را سریعتر از آنچه که چند ماه پیش اقتصاددانان انتظار داشتند پیش میبرد.
این میتواند سیاست گذاران را در موقعیت ناخوشایندی قرار دهد که باید تصمیم بگیرند افزایش قیمتها خطر بیشتری ایجاد میکند یا رشد ضعیف اقتصاد.
این شوک اخیر با ترکیبی از رکود اقتصادی و اوج گیری تورم ناشی از قیمت نفت که در دهه 1970 رخ داد، مقایسه میشود.
در حالی که بسیاری از بانکهای مرکزی این اظهارات را مبالغهآمیز تلقی میکنند، نگرانی این است که افزایش قیمت در یک دوره طولانی مدت باعث تقاضا برای دستمزد بیشتر شود و اقتصاد را وارد یک چرخه معیوب کند.
برای کاهش این تورم بخشی از راه حل آن میتواند از بین رفتن تقاضا باشد.
انتظار میرود که کاهش شدید تولید در طیف وسیعی از صنایع پرمصرف از نظر انرژی در چین طی سال جاری با کاهش بیشتری همراه باشد، در حالی که اقتصاددانان از گلدمن ساکس گرفته تا مورگان استنلی پیش بینیهای خود را درباره رشد چین کاهش داده اند.
در بریتانیا، اعتماد مصرف کننده در سپتامبر با بیشترین سرعت خود از زمان تشدید محدودیتهای کرونا در حدود یک سال پیش کاهش یافت. این در حالی است که بریتانیاییها خود را برای کاهش درآمد خود آماده میکنند.
آخرین دوره جهش قیمت کالا، بازارها را غافلگیر کرد درست در حالی که بانکهای مرکزی مهم جهان شروع به نشان دادن قصد خود برای محدود کردن محرکهای اقتصادی کرده بودند.